Ongelooflijk « Casolare Re Sole

Ongelooflijk

Aangezien het winter is en dus de meeste Italianen niks doen, was het voor ons en de alle andere mensen met wijngaarden tijd om aan de slag te gaan. Voor eind maart moeten de druiven gesnoeid worden.

Raar idee om midden in de winter buiten te moeten werken, maar de weergoden waren ons goed gezind met temperaturem tussen de 10 en 16 graden Celsius. ‘s ochtends nog wel fris met rijp op het gras, maar ‘s middags gingen de jassen en truien uit; Gewoon lekker in T-shirtje buiten druifjes knippen.

Natuurlijk hadden we dit nog nooit gedaan, maar we hadden een heel lieve jongen in het dorp gevonden, die ons wel wilde helpen. Armando (zo heet hij) heeft z’n hele leven als ervaring en ook nog eens 20 hectare grond met olijfbomen en voor de rest akkers.

Ook heeft hij een paar varkens en ook Marchigiaanse runderen. Deze verzorgt hij biologisch en zijn daardoor prima geschikt voor onze restaurant-doeleinden. Verder doet hij ook nog heel veel werk voor anderen.

Armando is on-Italiaans goed; Hij komt op tijd en geeft uit zichzelf tekst en uitleg (Wat een verademing). Hij leert ons de eerste kneepjes van het vak. Van de bossige druivenranken moeten we weer een rationeel meesterwerkje zien te maken. Hoe we de planten nu snoeien heeft gevolg voor dit jaar maar je moet dus ook al keuzes maken voor volgend jaar. Af en toe moeten we zelfs kiezen om dit jaar over te slaan en ons te richten op de toekomst. Dit doen we toch al. We willen van deze wijngaard, die de afgelopen 20 jaar behandeld is met chemicaliën weer een gezonde wijngaard maken. We zijn veel aan het lezen over bio-dynamische wijnbouw en dit verklaart veel van wat we zien aan de planten. Dit gaat ons zeker 3 jaar kosten om in de buurt te komen van ons doel; Een eerlijke biologische lekkere top-wijn.

Maar helaas heeft Armando ondertussen alweer een nieuwe baan. We moeten het dus zonder zijn hulp doen. Wel blijft hij ons adviseren in de volgende fases van de wijnbouw. We moeten straks de nieuwe uitlopers opbinden enz. Ook is het leuk dat er heel enthousiast is gereageerd op onze oproep om te komen helpen met snoeien.

Volgende week gaan er 2 of 3 vrienden mee om zich de blaren in de handen te werken. We zijn hier ongelooflijk blij mee, omdat we onverwacht terug naar Nederland moesten en dus niet zoveel konden snoeien als we wilden.

Cees’ moeder is helaas plotseling overleden. We moesten daarom helaas terug naar Nederland om dingen te regelen en voor de dienst. De terugweg ging ook niet zonder problemen (We hebben de auto nog steeds niet op Italiaans kenteken, na 3 maanden), maar we zijn er gekomen en dat is alles wat telde. Jammer dat Cees’ moeder het huis niet kan zien als het af is, maar we geloven dat ze toch heeft gekeken hoe het er voor stond, voordat ze ons plotseling verliet.

We kwamen namelijk op maandag aan en Piero (onze zwarte kat) was verdwenen, maar in plaats hiervan liep er een witte duif rond (niet geringd). Iedereen weet dat de witte duif staat voor vrede en hoop, net als de de godin van de vrede “Irene”. Dit was ook Cees’ moeders voornaam. Donderdag ging de duif weg en vrijdag kregen we het droevige bericht dat ze was overleden. Ongelooflijk.