Nadat we halsoverkop het snoeien hebben moeten laten voor wat het was na het overlijden van Cees’ moeder, is Cees samen met 2 vrienden de eerste week van februari weer aan de slag gegaan.
Hij had even rond gevraagd of er iemand een weekje wilde komen helpen en daar was best veel respons op. Uiteindelijk zijn het Salvador (een oude school- of jeugdvriend en nu postbode in Amsterdam) en Jan Willem (een vriend uit het vroegere dartteam en nu Troubadour Troubadour Yann Lawick) geworden. Wij betaalden de vlucht en de kosten voor het eten werd gezamenlijk gedeeld.
Op maandagochtend vroeg afgesproken om Salvador op te halen bij het station in Nijmegen en daarna even samen koffie gedronken. Daarna op pad richting vliegveld Weeze (vlak over de grens in Duitsland). Hier vandaan vlogen we naar Ancona, Italïe. Vlak bij het vliegveld hebben we de Landrover staan en hiermee het laatste uurtje reizen naar “nostra casa”.
Dezelfde dag kwam Massimo langs om de Nederlandse nummerborden in te nemen. Daardoor moesten we de eerste 2 dagen uit de vriezer eten. Geen probleem, want we hadden nog heerlijke wildzwijnstoof liggen en nog veel meer lekkers. Fris, sapjes en wijn; Alles hadden we nog in huis, gelukkig. Later die week kregen we dus eindelijk ons nieuwe Italiaanse kenteken en konden we dus ook weer buiten de deur eten en boodschappen doen. Zonder auto kan je hier niks, tenzij je helemaal zelfvoorzienend zou zijn.
Maar ja, we kwamen om te snoeien. Wat Cees in Januari had geleerd van Armando, moest hij nu overbrengen op de 2 nieuwe aanwinsten. En zo geschiedde. Een week lang knippen; 1 tak naar links en 1 tak naar rechts overhouden plus 2 stompjes die de nieuwe takken voor volgend jaar moeten vormen. Af en toe een reserve-tak overlaten, want de takken moeten straks nog naar beneden gebogen worden en dan bestaat de kans dat er af en toe een tak breekt. Al het overtollige word na het opbinden ook weer afgesnoeid. De takken laten we tussen de rijen druiven liggen en die worden straks versnipperd.
Zo gaan we de aankomende jaren de bodemkwaliteit verbeteren. Geen pesticiden en geen schadelijke chemicaliën meer. Het was nog de vraag of we alles gedaan zouden krijgen voor de dag dat Salvador en Jan willem weer naar Nederland zouden vertrekken, maar op zondag voor de lunch hadden we alles voor elkaar. Eind februari gaan we met Laurens en Dani de druiven opbinden en in maart komt Wilbert weer helpen. Als alles goed gaat hebben we dan alles op orde voordat het groeiseizoen begint.
Voor meer foto’s kijk op onze facebook-pagina: Casolare Re Sole op Facebook
Tags: agriturismo, biologische wijnbouw, buizerd, druiven snoeien
it s amazing!!! how are the cats???? hebben jullie nog ooit iets van petro gehoord of gezien??
groetjes , moeder van peter
Helaas Piero hebben we niet meer gezien. Zijn lieve moedertje Midja wel. Die komt meestal nog wel kijken wat we aan het doen zijn.
weer een mooi verslag, misschien is die arme piero wel opgegeten door die buizerd !!!! wel een mooie foto en buizerds moeten ook eten! groetjes jenny copius peereboom
This is goog information for me. Author – respect!